Wydawca treści
Polskie lasy
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Nadleśnictwo Przemków położone jest w województwie dolnośląskim oraz w niewielkim fragmencie w województwie lubuskim.
Pod względem przynależności według regionalizacji przyrodniczo-leśnej Nadleśnictwo Przemków należy do Krainy Śląskiej (V), dzielnicy Równiny Dolnośląskiej, Mezoregionu Borów Dolnośląskich. Nadleśnictwo Przemków jest nadleśnictwem nizinnym, położonym na terenie płaskim od wysokości 130 m.n.p.m do 180 m.n.p.m
Łącznie na terenie Nadleśnictwa Przemków wyróżniono 27 podtypów gleb. Gleby rdzawe są najliczniej reprezentowanym typem gleb występujących na obszarze nadleśnictwa.
Dominują siedliska borowe stanowiąc 91% powierzchni lasów nadleśnictwa, siedliska lasowe zajmują 8,9% a olsy 0,2%.
Udział gatunków drzew leśnych wg zajmowanej powierzchni przedstawia się następująco:
sosna - 86,2% powierzchni, brzoza - 7,6% powierzchni, olcha - 2% powierzchni, buk – 1,3% powierzchni, dąb –1 % powierzchni, pozostałe gatunki, takie jak sosna czarna, modrzew, świerk, daglezja, dąb czerwony, jesion, robinia akacjowa, topola, osika i lipa zajmują poniżej 1%.
Struktura budowy pionowej drzewostanów nadleśnictwa Przemków, z uwagi na występowanie na przeważającej powierzchni siedlisk borowych, jest jednolita z dużą przewagą drzewostanów jednopiętrowych zajmujących 97% powierzchni nadleśnictwa.
Lasy gospodarcze zajmują 86,5% powierzchni nadleśnictwa, lasy ochronne – 10,4% powierzchni a rezerwaty 3,1%.
Lasy Nadleśnictwa Przemków niemal w całości położone są na terenie Przemkowskiego Parku Krajobrazowego.