NAZWA: ŚCIEŻKA DYDAKTYCZNA PIASKOWEGO GACKA

GŁÓWNY TEMAT ŚCIEŻKI: Wydmy i nietoperze.

POCZĄTEK: Park Miejski w Przemkowie

  51.488718, 15.810242

DŁUGOŚĆ: 3664 m

MAPA:

OPIS DO MAPY:

Ścieżka dydaktyczna Piaskowego Gacka rozpoczyna się przy końcu asfaltu we wsi Wilkocin.

(1)*    Naszą przygodę rozpoczynamy przy tablicy opisującej ochronę nietoperzy w obszarze natura  2000.

(2)*   Jeżeli pójdziemy drogą rozpoczynającą się „na lewo” od tablicy, skrajem lasu, dotrzemy do  skrętu w prawo.

(3)*    Wchodząc wgłąb lasu dotrzemy do poradzieckiego lądowiska dla helikopterów. Obecnie zbudowano na nim wiatę. Idąc ścieżką dydaktyczną, wiatę ustawioną na betonowym lądowisku będziemy mieć po prawej stronie.

(4)*    Następnie dotrzemy do skrzyżowania, na którym musimy skręcić w lewo. Pierwotnie ścieżka szła w tym miejscu prosto, dochodząc do kompleksu poradzieckich bunkrów (Wilkocin I). Niestety czasowo musieliśmy zamknąć ten odcinek ze względu na zły stan techniczny ww. obiektów.

(5)*    W tym miejscu nasza trasa prowadzi drogą pożarową nr 34. Kontynuując podróż miniemy po lewej stronie fragment wrzosowiska. Jest to jedno z najcenniejszych siedlisk Borów Dolnośląskich, którego olbrzymie połacie ciągną się od tego miejsca na zachód Nadleśnictwa Przemków.

(6)*    Po dotarciu do skrzyżowania z drogą 44 musimy skręcić w lewo.

(7)*    Tym sposobem dotrzemy do wydmy „z drzewkiem bonsai”, czyli z karłowatą sosną, która wyrosła na środku piaskowej góry. U jej podnóża znajdziemy jeszcze resztki ruin poradzieckich budynków. Na wydmie, która jest pamiątką po lodowcu, spotkamy się z procesem sukcesji naturalnej. Jeśli dobrze przyjrzymy się tropom na piasku, może okazać się, że tuż przed nami wydmę odwiedziła sarna, zając lub wilk.

(8)*    W tym miejscu droga 44 zmienia swój charakter i przechodzi w „czołgówkę” zbudowaną                          z betonowych płyt. To tędy radzieckie czołgi, jeszcze 30 lat temu, wyjeżdżały na Przemkowski Poligon na ćwiczenia bojowe. Uważnie przyglądając się otoczeniu, mamy szansę dostrzec na drzewach, charakterystyczne pionowe budki, w których szczelinach możemy znaleźć śpiącego nietoperza.

(9)*    Jeżeli chcemy wrócić na ścieżkę dydaktyczną, to w tym miejscu powinniśmy zawrócić i skręcić w lewo w kolejną drogę leśną.

(10)*  Przemierzając sosnowy las, w  oddali, po lewej stronie dostrzeżemy kolejną wydmę ciągnącą się wzdłuż drogi. Możliwe, że uda się nam odszukać w runie rzadką roślinę chronioną - WIDŁAKA.

(11)* Kiedy dotrzemy do skrzyżowania, przed którym po prawej stronie zobaczymy biały słupek oddziałowy z liczbą 75, możemy skręcić w prawo, lub nieco przedłużyć nasz spacer przecinając skrzyżowanie na wprost.

(12)*  W drugim przypadku dotrzemy do kolejnej wydmy, gdzie w sierpniu zobaczymy kwitnące kępy wrzosu.

(13)*  Stąd musimy się cofnąć do skrzyżowania ze słupkiem oddziałowym nr 75 i skręcić w lewo. A następnie kontynuować nasz spacer przez las, aż do kolejnej krzyżówki gdzie naszym oczom ukaże się przestrzeń porośnięta małymi sosenkami, spośród których wystaje kilka kęp buka. Tu skręcamy w prawo.

(14)*  Odbijając od głównej trasy w lewo, możemy dotrzeć do 2 okazałych dębów „Lecha” i „Czecha”, uznanych za pomniki przyrody.

(15)* Po powrocie na główny bieg ścieżki, dębową aleją dotrzemy do jej końca,

(16)* Mogąc po lewej stronie podziwiać historyczne, poniemieckie domy wsi Wilkocin. Tutaj kończy się nasza przygoda, w miejscu z którego rozpoczęliśmy wycieczkę.

*odnośniki do punktów znajdujących się na mapce ścieżki.